wat is collaboratief onderhandelen?

Collaboratief onderhandelen?

Collaboratief onderhandelen is een nieuwe en alternatieve manier om een geschil op te lossen zonder een gerechtelijke procedure. Het doel is om via een vastgelegde werkmethode op een vertrouwelijke manier met partijen en hun respectieve advocaten samen een akkoord te bereiken.

Het concept van collaboratieve onderhandelingen is een innovatieve vorm om een conflict op te lossen die sinds 18 juni 2018 via de zogeheten Waterzooiwet een wettelijk kader heeft gekregen in België.

Helemaal nieuw is het idee evenwel niet. Het concept van collaboratief onderhandelen werd namelijk eind jaren ’80 al in de V.S. door advocaat Stuart Webb ontwikkeld. De pleiter uit Minnesota zag namelijk dat het traditionele juridische proces in familiezaken zelden tot een bevredigend resultaat leidde. In die gevallen biedt de specifieke aanpak en het kader van collaboratieve onderhandeling meer mogelijkheden.

Sindsdien heeft collaboratief onderhandelen zich in de Verenigde Staten en in het Verenigd Koninkrijk snel ontwikkeld. Recent is ook in Europa de interesse voor deze alternatieve vorm van geschillenoplossing aan een steile opmars bezig.

Kenmerken

Collaboratief onderhandelen onderscheidt zich door twee duidelijke kenmerken: le prosessus en specieke onderhandelingstechnieken.

“Le processus”

Collaboratieve onderhandelingen volgen een gestructureerd traject. Uitsluitend advocaten die zich hebben bekwaamd in collaboratief onderhandelen, hebben zich die werkwijze eigen gemaakt.

Technieken

Bij het onderhandelen staan de technieken van het Harvard-model van R. Fisher, W. Ury & B. Batton centraal. Daarbij komen de belangen en de besognes van de partijen op de eerste plaats en niet het conflict dat aan de grondslag ervan ligt.

Wat maakt collaboratief onderhandelen uniek?

Artikel 1743 van het Gerechtelijk Wetboek stelt dat: “indien één van de partijen zich terugtrekt uit de collaboratieve onderhandelingen, of indien de collaboratieve onderhandeling eindigt, met of zonder akkoord, dan zijn de collaboratieve advocaten ertoe gehouden om hun tussenkomst te beëindigen en daarenboven mogen zij niet meer tussenkomen als raadsman in een geding tussen dezelfde partijen, in het kader van een geschil dat het voorwerp heeft uitgemaakt van een collaboratieve onderhandeling.”

Met andere woorden: alle partijen hebben een maximaal belang bij het bereiken van een gezamenlijk akkoord. De collaboratieve advocaat zal namelijk ten volle moeten ijveren voor het slagen van de onderhandelingen. Het garandeert een maximale inzet om constructief een geschil op te lossen.

Iets in de mouwen van de toga laten zitten om later als argument in de rechtszaak te kunnen gebruiken, heeft in dit format dus echt geen zin meer en net dat specifieke en unieke “terugtrek-engagement” van bij de collaboratieve onderhandeling betrokken advocaten, scherpt de inzet en focus van alle participanten aan de collaboratieve onderhandeling om te slagen.

MARLEEN HEYMANS

Artikel Collaboratief onderhandelen: een nieuwe uitdaging! Een weldaad voor de advocatuur of een maat voor niets? in AVOLINK § 5.

materies & voorkeuren

In welke zaken kan ik je bijstaan als collaboratief onderhandelaar?

Samen komen we eruit.

Advies, bemiddeling of onderhandeling? Laten we samen kijken hoe we tot een oplossing kunnen komen.